در تازه‌ترین پژوهش فیزیکی مرتبط با نظریهٔ گرانش کوانتومی، گروهی از دانشمندان دانشگاه منچستر و کالج لندن مدل ریاضی نوینی ارائه کرده‌اند که به‌طرزی هیجان‌انگیز نشان می‌دهد جهانِ ما ممکن است اساساً ساده باشد و آنچه ما به‌عنوان پیچیدگی مشاهده می‌کنیم از نقش آگاهی، اندازه‌گیری و وجود ناظر انسان در مقیاس کوانتومی ناشی شود. این تحقیق، که پروفسور مشهور برایان کاکس (Brian Cox) آن را «شگفت‌انگیز و هیجان‌انگیز» خوانده، مفهوم دیرینِ «پیچیدگی ذاتی کیهان» را به چالش می‌کشد. تیم پژوهش از مدل ترکیبی بین نظریه ریسمان و گرانش کوانتومی حلقوی (Loop Quantum Gravity) استفاده کرده تا نشان دهد بسیاری از پارامترهای به‌ظاهر تصادفی جهان ممکن است به‌طور طبیعی از یک قانون ساده و متقارن نشأت گرفته باشند. به بیان ساده‌تر، کیهان ممکن است یک معادلهٔ پایه و خودسازگار داشته باشد و تمام آشوب‌ها و بی‌نظمی‌هایی که می‌بینیم حاصل فروپاشی تقارن در حضور مشاهده‌گر هوشمند باشند.
در این مقاله همچنین اشاره شده است که پیچیدگی مفهوم زمان، فضا و حتی ماده، شاید فقط در حوزهٔ ادراک ما معنا پیدا می‌کند، نه در خود واقعیت فیزیکی در سطح کوانتومی — جایی که قوانین طبیعت در قالبِ چگالی ریاضیاتی بسیار ساده‌تر از تصور رایج تعریف شده‌اند. اگر این دیدگاه تأیید شود، ممکن است سرآغاز فصل تازه‌ای در فیزیک باشد که هم‌زمان دو راز بزرگ را توضیح دهد: چرا جهان قابل درک است و چرا انسان قادر به درک آن شده است.