رسم «عفو بوقلمون» یکی از عجیب‌ترین و در عین حال نمادین‌ترین سنت‌های سیاسی در ایالات متحده است؛ سنتی که هرساله در آستانه روز شکرگزاری با حضور رئیس‌جمهور در باغ رز کاخ سفید برگزار می‌شود و به شکل نمادین جان یک بوقلمون از خوردن در ضیافت خانوادگی نجات پیدا می‌کند. اما پرسش اصلی اینجاست: این مراسم از کجا آمده و چرا رؤسای جمهور آمریکا آن را ادامه می‌دهند؟
گرچه بسیاری تصور می‌کنند این مراسم قدمتی صدساله دارد، اما واقعیت این است که تاریخچه رسمی عفو بوقلمون بسیار جدیدتر از آن چیزی است که در روایت‌های عامه گفته می‌شود.
سابقه هدیه‌دادن بوقلمون به کاخ سفید به قرن نوزدهم بازمی‌گردد. در آن دوران، کشاورزان و انجمن‌های دامداری بوقلمون‌های پروار را برای مصرف شب شکرگزاری به رئیس‌جمهور هدیه می‌کردند. برخی رؤسای جمهور حتی در یادداشت‌های شخصی‌شان نوشته‌اند که خانواده‌شان از این هدایا برای وعده اصلی جشن استفاده می‌کردند. در دهه ۱۹۴۰، طی جنگ جهانی دوم، «اتحادیه پرورش‌دهندگان بوقلمون» این رسم هدیه‌دادن را رسمی‌تر کرد و از آن زمان، هر سال بوقلمون‌هایی ویژه و پرورش‌یافته برای مراسم به کاخ سفید ارسال می‌شوند.
اما آنچه امروز به‌عنوان «عفو رسمی» شناخته می‌شود، عملاً ریشه‌ای طنزآمیز دارد. گفته می‌شود آبراهام لینکلن در سال ۱۸۶۳ به درخواست پسرش یک بوقلمون کریسمس را نکشتند؛ هرچند این تنها یک روایت تاریخی است و هیچ سندی از «عفو رسمی» وجود ندارد. شکل سیاسی و رسانه‌ای این مراسم اما از دهه ۱۹۸۰ به بعد رنگ جدی‌تری گرفت. در سال ۱۹۸۷، رونالد ریگان در پاسخ به پرسش‌های خبرنگاران درباره یک پرونده رسوایی سیاسی، به شوخی گفت که «این بوقلمون عفو می‌شود» و همین جمله تبدیل به یک مرزبندی تازه برای ساختار کنونی مراسم شد.
با این حال، جرج اچ. دبلیو. بوش در سال ۱۹۸۹ نخستین رئیس‌جمهوری بود که عبارت «I hereby pardon this turkey» را به‌طور رسمی و علنی به زبان آورد و از همان سال، عفو بوقلمون به یک آیین ثابت و رسانه‌ای تبدیل شد. از آن زمان تاکنون هر رئیس‌جمهور آمریکا دو بوقلمون منتخب را – که معمولاً اسامی طنزآمیز دارند – رسماً عفو می‌کند. این بوقلمون‌ها پس از مراسم به مزرعه‌های دانشگاهی یا مراکز دامپروری برده می‌شوند و بقیه عمرشان را در آرامش می‌گذرانند.
این مراسم امروز بیش از آنکه معنای واقعی «عفو» داشته باشد، نقشی نمادین و فرهنگی پیدا کرده و بیشتر شبیه یک شوخی ملی است که نشان می‌دهد حتی در یکی از سیاسی‌ترین کشورهای جهان، سنت‌ها و طنز اجتماعی هنوز جایگاهی مهم دارند. در واقع، عفو بوقلمون نوعی نمایش نمادین وحدت و آغاز فصل تعطیلات نیز محسوب می‌شود؛ لحظه‌ای که رئیس‌جمهور، دور از تنش‌های سیاسی، در برابر دوربین‌ها لبخند می‌زند و یک سنت کاملاً آمریکایی را زنده نگه می‌دارد.