ویروس آنفلوآنزای پرندگان H5N1 که در دو سال اخیر به یکی از بزرگ‌ترین تهدیدهای حیات‌وحش جهان تبدیل شده، حالا وارد مرحله تازه و نگران‌کننده‌ای شده است. پس از آن‌که این ویروس مرگبار در جورجیای جنوبی تقریباً نصف جمعیت فیل‌ماهی‌ها (Elephant Seals) را از بین برد، گزارش‌ها نشان می‌دهد که اکنون نشانه‌های قطعی از ورود آن به یک جزیره بسیار دورافتاده در اقیانوس هند شناسایی شده است؛ منطقه‌ای که زیستگاه گونه‌های نادر پرندگان دریایی، پنگوئن‌ها و پستانداران دریایی است. این انتقال جغرافیایی، زنگ خطر جدیدی برای دانشمندان به صدا درآورده؛ زیرا نشان می‌دهد ویروس از مرزهای جغرافیایی و اکولوژیک عبور کرده و به مناطق به‌ظاهر ایمن رسیده است.
آنفلوآنزای H5N1 در ابتدا یک بیماری محدود به پرندگان وحشی و مرغداری‌ها بود، اما از سال ۲۰۲۲ به بعد، جهش‌های ژنتیکی خاصی در نسخه‌های جدید آن مشاهده شد که باعث شد توانایی ویروس در آلوده کردن پستانداران به‌طور چشمگیری افزایش یابد. در جورجیای جنوبی این روند به‌وضوح دیده شد: هزاران فیل‌ماهی، فوک، اسکوا، آلباتروس و پرندگان دریایی در مدت کوتاهی تلف شدند و الگوی مرگ‌ومیر نشان داد ویروس با سرعتی بسیار بالا در مستعمره‌ها پخش شده است.
رسیدن ویروس به یک جزیره دورافتاده در اقیانوس هند، معنای مهمی برای دانشمندان دارد:
اینکه ویروس نه‌فقط از طریق پرندگان مهاجر، بلکه احتمالاً از طریق پستانداران دریایی آلوده نیز حرکت می‌کند. این موضوع می‌تواند نشان‌دهنده آغاز یک «چرخه انتقال چند‌گونه‌ای» باشد؛ چرخه‌ای که کنترل آن بسیار دشوار و گاهی غیرممکن است.
دانشمندان هشدار می‌دهند که اگر H5N1 وارد مستعمره پنگوئن‌ها یا دیگر گونه‌های محدود به جزیره شود، ممکن است شاهد «انقراض منطقه‌ای» برخی گونه‌ها باشیم؛ چرا که جزایر کوچک معمولاً فاقد تنوع ژنتیکی و ظرفیت جمعیتی لازم برای مقاومت در برابر همه‌گیری‌ها هستند. شرایط آب‌وهوایی سرد و تجمعات بسیار متراکم پرندگان دریایی نیز می‌تواند این فاجعه را تسریع کند.
با اینکه هنوز اطلاعات دقیق درباره تعداد تلفات اولیه در جزیره جدید منتشر نشده، اما متخصصان می‌گویند با توجه به الگوهای دیده‌شده در آمریکای جنوبی، قطب جنوب و جورجیای جنوبی، احتمال دارد خسارت‌ها بسیار گسترده باشد. این نگرانی نیز وجود دارد که ویروس از این نقطه وارد زنجیره‌های اکولوژیک دیگر شود و مسیر گسترش آن به نواحی جدید‌تر ادامه پیدا کند.
در حال حاضر مهم‌ترین اقداماتی که دانشمندان توصیه می‌کنند شامل نمونه‌برداری سریع، محدود کردن فعالیت‌های انسانی در اطراف مستعمره‌ها و تلاش برای جلوگیری از تماس پستانداران دریایی با لاشه‌های آلوده است؛ با این حال، کنترل کامل انتشار تقریباً ناممکن توصیف می‌شود، چون ویروس اکنون «جهانی و هوشمندانه» حرکت می‌کند.