بحث قدیمی درباره این‌که «زایمان» یا «ضربه به بیضه‌ها» درد بیشتری دارد، سال‌هاست در محافل غیررسمی و شوخی‌های اینترنتی مطرح می‌شود؛ اما پژوهشگران و پزشکان با نگاهی علمی به این پرسش، سعی کرده‌اند شدت، ماهیت و سازوکار هر دو نوع درد را بررسی کنند.
درد زایمان، یکی از شناخته‌شده‌ترین و طولانی‌مدت‌ترین انواع دردهای انسانی است. در این فرایند، انقباضات شدید رحم، کشش گردن رحم، فشار روی لگن و بافت‌های نرم، و تغییرات هورمونی با هم ترکیب می‌شوند تا نوزاد از کانال زایمان عبور کند. شدت این درد می‌تواند به حدی باشد که در مقیاس درد (VAS) به حداکثر نزدیک شود، و معمولا بین چند ساعت تا بیش از یک روز ادامه دارد. برخی زنان با بی‌دردی اپیدورال یا سایر روش‌های کاهش درد، شدت آن را مدیریت می‌کنند، اما بسیاری به‌صورت طبیعی این مرحله را طی می‌نمایند.
در مقابل، ضربه ناگهانی به بیضه‌ها باعث درد فوری، شدید و سیستمیک می‌شود. در بیضه‌ها شبکه عصبی بسیار متراکمی وجود دارد که مستقیماً به نخاع و مغز پیام درد می‌فرستد. این درد نه‌تنها در ناحیه آسیب‌دیده حس می‌شود، بلکه می‌تواند باعث واکنش‌های شدید کل بدن شود: حالت تهوع، سرگیجه، افت فشار خون، و حتی از دست دادن هوشیاری در موارد نادر. مدت زمان درد اصلی معمولاً کوتاه‌تر از زایمان است، اما ضربه شدید می‌تواند آسیب‌های ماندگار ایجاد کند.
دانشمندان در تحلیل این دو تجربه، چند نکته کلیدی را مطرح می‌کنند:
۱. مدت زمان: زایمان معمولاً چند ساعت طول می‌کشد، در حالی که درد ضربه به بیضه‌ها، هرچند شدید، اغلب ظرف دقیقه‌ها فروکش می‌کند.
۲. ماهیت درد: زایمان یک فرایند فیزیولوژیک طبیعی با هدف مشخص (تولد) است، اما ضربه به بیضه‌ها یک حادثه ناگهانی و آسیب‌زا است.
۳. شدت لحظه‌ای: آزمایش‌ها و گزارش‌های بالینی نشان می‌دهند که شدت لحظه‌ای ضربه به بیضه‌ها می‌تواند با درد انقباضات زایمان برابری کند یا حتی در لحظه از آن فراتر رود، ولی پایداری آن بسیار کمتر است.
۴. واکنش بدن: هر دو نوع درد می‌توانند منجر به تغییرات شدید در فشار خون، ضربان قلب و فعالیت سیستم عصبی شوند.
نتیجه‌گیری علمی این است که مقایسه ساده «کدام شدیدتر است» بی‌دقتی دارد، زیرا معیارهای شدت و تجربه شخصی بسیار متفاوتند. زایمان، با وجود شدت و مدت طولانی، فرایندی طبیعی و اغلب با آمادگی روانی و حمایت انجام می‌شود. ضربه به بیضه‌ها، ناگهانی، غیرمنتظره و بدون مکانیسم‌های کنترل یا تسکین است. بنابراین، هر دو در جای خود از دردهای شدید انسانی محسوب می‌شوند، ولی در ابعاد زمانی و روانی تفاوت‌های بنیادین دارند.