کشف جدید دانشمندان درباره اینکه انسان‌های اولیه حدود ۶۰هزار سال پیش با قایق‌های ابتدایی از جنوب‌شرق آسیا عبور کردند و خود را به استرالیا و گینه‌نو رساندند، یکی از مهم‌ترین نقاط عطف در درک تاریخ مهاجرت بشر است. یافته‌های تازه منتشرشده در IFLScience نشان می‌دهد که این سفر تنها یک جابه‌جایی ساده نبوده، بلکه یک ماجراجویی دریایی حیرت‌انگیز بوده است؛ آن هم در دوره‌ای که بشر نه فناوری پیشرفته داشت، نه نقشه‌های دقیق، و نه شناخت کافی از مسیرهای دریایی. با این حال، گروهی از انسان‌ها راهی اقیانوس شدند و یکی از نخستین نمونه‌های ثبت‌شده مهاجرت بین‌قاره‌ای با ابزار ابتدایی را رقم زدند.
به گفته پژوهشگران، این کوچ دریایی احتمالاً با قایق‌های چوبی ساده یا کلک‌های ابتدایی انجام شده و مهاجران از جزیره به جزیره پیش رفته‌اند تا به قاره‌ای برسند که بعدها به استرالیا شناخته شد. نکته مهم این کشف، مدل‌سازی جدیدی است که نشان می‌دهد این سفر نه‌تنها ممکن بوده، بلکه با توجه به جریان‌های اقیانوسی و الگوهای باد، کاملاً برنامه‌ریزی‌شده و هدفمند انجام شده است. این یعنی اجداد ما بسیار زودتر از آنچه تصور می‌کردیم، توانایی هدایت قایق‌ها، استفاده از ستارگان و جهت‌یابی طبیعی را داشته‌اند.
با ورود این گروه‌ها به استرالیا و گینه‌نو، نخستین جوامع انسانی در این قاره شکل گرفت. آثار باستان‌شناسی نشان می‌دهد که مهاجران اولیه ابزار سنگی می‌ساختند، شکارچی–گردآورنده بودند و در محیط‌های دشوار گرمسیری و نیمه‌خشک با موفقیت سازگار شدند. نقاشی‌های صخره‌ای، بقایای استخوانی و ابزارهای یافته‌شده در مناطق مختلف، نشان می‌دهد که این جوامع در طول هزاران سال فرهنگ‌های پیچیده ساختند و مسیرهای ارتباطی میان قبیله‌های مختلف را گسترش دادند.
این یافته علمی پیام مهمی دارد: توانایی انسان برای سفر، کشف ناشناخته‌ها و ساختن آینده‌ای تازه، بسیار قدیمی‌تر از تصورات مدرن ماست. انسان اولیه نه موجودی خام و محدود، بلکه کاوشگری هوشمند، سازمان‌یافته و سازگار بوده است. پژوهش‌ها همچنین نشان می‌دهد که برای رسیدن به استرالیا، این افراد باید گروه‌های جمعیتی نسبتاً بزرگی داشته باشند و این امر نیازمند هماهنگی، برنامه‌ریزی، ذخیره آب و غذا و حتی تقسیم وظایف بوده است.
در نهایت، این کشف بازتابی از روح کنجکاوی بشر است؛ روحی که او را واداشت تا با امکانات بسیار محدود، هزاران کیلومتر دریا را طی کند و قاره‌ای جدید را برای نخستین بار فتح کند. مطالعه این سفر باستانی نه‌تنها تاریخ مهاجرت انسان را بازنویسی می‌کند، بلکه نشان می‌دهد توانایی ما برای عبور از مرزهای طبیعی، یکی از قدیمی‌ترین ویژگی‌های گونه انسان بوده است.