بحث درباره‌ی فلوراید، ماده‌ای معدنی که به آب آشامیدنی بسیاری از کشورها افزوده می‌شود، از دهه‌ها پیش موضوع جدال میان موافقان و منتقدان بوده است. حامیان، آن را راهی مؤثر برای جلوگیری از پوسیدگی دندان‌ها می‌دانند؛ اما مخالفان، نگرانی‌های خود را درباره‌ی پیامدهای احتمالی مصرف طولانی‌مدت آن، به‌ویژه بر عملکرد شناختی و رشد مغز کودکان مطرح کرده‌اند. در همین راستا، یک مطالعه‌ی جامع ۴۰ ساله اخیراً توسط پژوهشگران سلامت عمومی منتشر شده که بیش از سه‌ونیم دهه داده‌های مربوط به هزاران فرد از جوامع مختلف را بررسی کرده تا مشخص کند آیا ارتباط معناداری میان میزان فلوراید در آب و عملکرد ذهنی وجود دارد یا نه.
نتایج این مطالعه، که به‌صورت گسترده در مجلات علمی و گزارش تازه‌ی IFLScience مورد توجه قرار گرفته، نشان می‌دهد هیچ شواهد قطعی یا همبستگی مستقیم بین سطح معمول فلوراید موجود در آب آشامیدنی و کاهش عملکرد مغز یا هوش مشاهده نشده است. پژوهشگران تصریح کرده‌اند که اثرات احتمالی فلوراید تنها در شرایطی ممکن است خطرناک باشد که غلظت آن به طور غیرطبیعی بالا و چندین برابر استانداردهای جهانی باشد؛ امری که در سیستم‌های تصفیه و آب‌رسانی کنترل‌شده فعلی تقریباً منتفی است.
در مقابل، مزایای فلوراید بر سلامت دهان و دندان در این مطالعه بار دیگر تأیید شده است. داده‌های طولی نشان می‌دهند جوامعی که از آب حاوی مقدار مجاز فلوراید استفاده می‌کنند، به‌طور متوسط میزان پوسیدگی دندان‌های شیری کودکان در آنها تا ۲۵ تا ۳۰ درصد کاهش یافته است. با این حال، تیم تحقیق تأکید کرده‌اند که لازم است نظارت‌های زیست‌محیطی و انسانی روی منابع آب شهری و روستایی ادامه یابد تا از حفظ تعادل مطلوب بین مزایا و ریسک‌های احتمالی اطمینان حاصل شود.
از منظر علمی، آنچه در این پژوهش حائز اهمیت است نحوه‌ی طراحی بلندمدت مطالعه بوده است. محققان طی ۴۰ سال، نه‌تنها داده‌های فیزیکی و شیمیایی آب را سنجیده‌اند، بلکه هم‌زمان عملکرد شناختی شرکت‌کنندگان را با آزمون‌های استاندارد IQ، حافظه کاری و دقت توجه ارزیابی کرده‌اند. این روش، نسبت به پژوهش‌های کوتاه‌مدت و محدود، اعتبار بیشتری برای ارزیابی اثرات مزمن ایجاد کرده است.
در بخش نهایی گزارش، توصیه شده است مردم لازم نیست از مصرف روزانه‌ی آب حاوی فلوراید در حد استاندارد نگران باشند، اما آگاهی درباره‌ی ترکیب شیمیایی آب آشامیدنی و تکیه بر منابع معتبر همچنان ضروری است. این یافته‌ها همچنین پاسخ روشنی به سال‌ها نظریه‌های توطئه درباره‌ی «کاهش هوش انسان‌ها با فلوراید» ارائه می‌دهد و جایگاه علمی دوزهای تنظیم‌شده‌ی فلوراید را در بهداشت عمومی تثبیت می‌کند.